زمان وجود ندارد، نگرشی عمیق بر مفهوم زمان
اگر قبلا مطالعاتی درباره زمان و مفهوم آن نداشته اید، احتمالا عمیقا به آن باور دارید و حس میکنید زمان واقعا وجود دارد. زیرا استفاده روزمره از زمان آنقدر رایج و کاربردی است که در اعماق وجود همه رخنه کرده است. حال آنکه زمان، عملا وجود ندارد بلکه فقط یک قرار داد کارآمد است که ذهن همه ما به آن عادت کرده است. با وجود کارآمد بودن این قرار داد جهانی، نکات منفی مهمی نیز در آن وجود دارد که با ایجاد تعریفی جدید، کاملا از بین خواهد رفت. در این مقاله نگرش کارآمد تری را نسبت به زمان، یادخواهید گرفت.
معایب تعریف فعلی زمان
یکی از برزگترین معایب تعریف فعلی زمان در جهان این است که باعث حسرت، اندوه و ناراحتی های زیادی میشود. بسیاری از افراد از گذشته خود پشیمان هستند اما هیچ راهی برای بازگشت و یا تغییر آن ندارند.
اگر برای مدتی روی مفهوم “گذشته” و یا حتی “آینده” متمرکز شوید، کم کم ممکن است به این تردید بیفتید که آیا زمان، واقعا یک چیز خطی است ؟! یعنی آیا عمر ما از نقطه A آغاز شده و به B ختم میشود ؟ اگر این چنین است چرا ما همواره فقط یک لحظه(حال) را میتوانیم تجربه کنیم و گذشته و آینده فقط بصورت یک تعریف در ذهن ما باقی میمانند ؟! گذشته و آینده دقیقا چه میشوند و به کجا میروند و کجا هستند ؟!؟!؟؟! با کمی پرسش متوجه خواهید شد که زمان یک توهم است که فقط به علت کارآمد بودن آن(در بسیاری از شرایط) اینقدر رایج شده است !
عیب دیگر تعریف فعلی زمان این است که مثلا میگوییم ” یک ماه زمان باقی مانده “. حال آنکه همه تجربه کرده ایم که سرعت گذر زمان، و میزان تمرکز و حضور ما در هر لحظه، میتواند بازده ما را کاملا تغییر دهد. بدینصورت که مثلا ممکن است ده دقیقه مطالعه مفید در یک لحظه، برابر با یک ساعت مطالعه غیر مفید در لحظه ای دیگر باشد(مثلا به علت دغدغه های فکری و استرس و عدم تمرکز). چیزی که در تعریف فعلی زمان، لحاظ نمیشود و باعث استرس ما خواهد شد.
زمان وجود ندارد
اگر روی سوالی که کمی بالاتر گفتیم برای مدتی متمرکز شوید، احتمالا بالاخره متوجه خواهید شد که گذشته و آینده، توهمی قدرتمند و قوی هستند که هرچند بسیار واقعی به نظر میرسند، اما فقط یک توهم هستند. درواقع به دلیل وجود حافظه و به این دلیل که ما رویدادهایی که در مسیر زندگی برایمان رخ داده را به یاد میسپاریم، توهم بسیار ظریفی به نام “گذشته” برای ما به وجود می آید. حال آنکه تنها چیزی که وجود دارد، “حال” است. و ما در هر لحظه، گویی در “خلقت” های متفاوتی از جهان به وجود می آییم و تصمیم گیری ما در هر “خلقت”، دنیایی که در “خلقت” بعد تجربه میکنیم را ایجاد خواهد کرد.
منظور از خلقت چیست ؟! تصور کنید جهان در هر کسری از ثانیه دوباره خلق میشود. و هر خلقت، تماما متفاوت با خلقت دیگر است و در هر خلقت همه چیز، متفاوت با خلقت قبلی است(گویی کل حالتهای ممکن برای خلقت از قبل خلق شده است و ما فقط در حال حرکت بین این خلقت ها هستیم).
مدلی کارآمد تر برای زمان
باتوجه به آنچه گفته شد، بهتر آن است که بگوییم گویی ما در هر لحظه(مثلا هر نانو ثانیه) دوباره خلق میشویم. در واقع گویی آفرینش، هر لحظه مجددا متولد میشود و ما بر اساس انتخابها و تصمیمات خود، وارد یک جهان جدید میشویم و در هر جهان، همه چیز کاملا متفاوت با لحظه قبل است. درواقع همه حالتهای ممکن برای آفرینش از قبل ایجاد شده اند و ما بر اساس تصمیمات خود، هر لحظه وارد واقعیتی متفاوت میشویم.
مزیت مدل جدید زمان در زندگی من چیست ؟!
فقط “حال” وجود دارد. شما در حال تجربه “حال” های مختلف در هر کسری از ثانیه هستید و هر لحظه در یکی از این موارد گام میگذارید. هیچ گذشته و آینده ای نیست. مبدا و مقصدی وجود ندارد. همه چیز از قبل وجود دارد و شما فقط در حال جابجایی بین این جهانها بر اساس رفتار و تصمیمات کوچک خود در هر لحظه هستید.
وقتی حسرت چیزی در گذشته را میخورید، باید بدانید گذشته وجود خارجی ندارد. زندگی یک مسیر خطی نیست. بلکه گویا شما هر لحظه دوباره خلق و وارد جهانی جدید میشوید و گویی هر لحظه با شرایطی جدید، در کنار انسانهایی جدید، با وسایل جدید و… خلق میشوید تا دوباره بر اساس تصمیمات خود در این لحظه، وارد دنیای جدیدی شوید.
در واقع شما فقط باید در هر لحظه، هوشیارانه تصمیم بگیرید و هوشیارانه جهان بعدی که در آن وارد خواهید شد را رقم بزنید. صد البته درک عمیق این مساله که گذشته و آینده وجود خارجی ندارد، و سازگاری با مدل جدید زمان نیاز به مدتی تفکر و تمرین خواهد داشت. زیرا تعریف قدیمی زمان، در اعماق ذهن همه انسانها ریشه دارد.